Khalif vs. Carini. Vrouwenmeppen is nu een Olympische Sport

Bokssport onderworpen aan vervelend sentiment

Er doet een man met vrouwelijke kenmerken mee bij het Olympische vrouwenboksen. Het kan ook een vrouw met mannelijke kenmerken zijn. Maar de punchline is dat vrouwenmeppen nu kennelijk tot Olympische sport is verheven. Zo progressief!

Imane Khelif uit Algerije is, for the record, géén transgender (ook al is het volkomen logisch en zeker niet laakbaar dat veel mensen dit wel denken). Khelif is meer een soort hermafrodiet, al vereist de nUaNcE dat je dit geval intersekse noemt. Qua bokscarrière werd ze door de boksfederatie geschorst op vage (want niet met documentatie onderbouwde) gronden van te veel testosteron. Ze mag van het Olympisch Comité wel aan de Spelen in Parijs meedoen omdat, quote IOC, in haar paspoort staat dat ze vrouw is. Foto’s die circuleren roepen desalniettemin echt een andere vraag op. Als kind, meisjesachtig. Op volwassen leeftijd, een soort Tomboy-Ronaldo?

Imane Khelif

Ze zou regelmatig - op jongere leeftijd - van sterkere vrouwen verloren hebben, maar sinds 2022 verloor ze geen enkele match meer (bron) en deze week ramde ze als volgroeide volwassene Italiaanse opponent Angela Carini in 46 seconden van de mat, met verdrietige beelden als resultaat. Het zag er dan ook echt uit als een mannelijke figuur tegen een vrouw in een bout die meer aanvoelde als huiselijk geweld dan als een bokswedstrijd, een perceptie die in de comments onder de Eurosport-beelden in vierduizendvoud wordt onderschreven. En op X nog veel vaker.

De discussie hoe mannelijk deze vermeende vrouw is, of hoe vrouwelijk deze vermeende man, is lastig te voeren maar het feit DAT ie gevoerd wordt, zegt al veel te veel over de unfaire positie waarin boksende vrouwen zijn gebracht deze Spelen: hun hele sport wordt ondergeschikt gemaakt aan het modieuze sentiment om twijfelgenders toe te laten tot wat voorheen een helder en logisch afgebakend domein voor vrouwen was. De gevolgen zijn vreselijk lelijk.

Dat die Khelif een ingewikkelde biologische blauwdruk heeft is vervelend voor hemhaar en dat hijzij wil boksen is zijnhaar goed recht. Maar waarom permitteren de Spelen zo’n atleet tussen de vrouwen? Sure, er zijn vast te weinig hermafrodingessen om een eigen competitie mee in te kunnen richten maar dan nog lijkt het meest logische en rationele en sportieve en eerlijke om hier te doen dat het beter is om één iemand uit te sluiten wegens een unfair advantage (duidingspodcast), dan alle deelneemsters te dwingen zich te onderwerpen aan de kans dat ze ‘de hardste klappen ooit’ gaan krijgen, zoals de Italiaanse gendergedupeerde Carini achteraf verklaarde.

De pech van één persoon die niet in een competitie past, zou niet door alle deelnemers moeten worden gedragen. De Olympische boksring is geen proefopstelling voor quasi-wetenschappelijke nuances over chromosoom-verdelingen waaruit een oneerlijke bevoordeling voortkomt, die daarna wordt afgedwongen met een decreet dat geboren is uit dezelfde progressieve dwaling waarmee het Laatste Avondmaal aan het internationale publiek werd gedwangvoederd. MAAR JA, zeg daar wat van en je bent een extreemrechtse conservatieve vingerwapperaar die het niet vóór vrouwen in een eerlijke competitie opneemt, maar tégen afwijkende quasi-vrouwen is - ofzoiets.

Jammer dan. Imane Khelif is te veel vent om tussen de vrouwen mee te mogen doen, heeft te veel fysieke mannelijke voordelen die de meisjes ontberen, het ontsiert de Olympische Spelen door de sportiviteit van het evenement te ondermijnen, en zijnhaar deelname stelt het ideologische dogma van een marginale overtuiging van een drammende, dreigende en chronisch verongelijkte groep boven de belangen van vrouwen in het algemeen. Waarbij het grote publiek ook nog eens op onheuse wijze geacht wordt deze aperte onrechtvaardigheid als een vooruitgang te omarmen. Want meebuigen is tegenwoordig belangrijker dan winnen.

Dit is een Substukkie. Beheer uw (mail-)notificaties hier