Hij stond afgelopen weekend tussen demonstranten die luidkeels zongen over het in de gracht gooien van zionisten. Een paar dagen later dropt Tim Hofman een nieuwe BOOS waarin hij zedig belerend een christen over de knie legt voor het feit dat haar stichting mensen steunt in betwiste dan wel bezette gebieden op de Westelijke Jordaanoever. Maar zoals wel vaker is er géén smoking gun, alleen maar de dwingende linkse moraal.
Het gekrakeel begon met een clipje op sociale media, waarin Hofman expliciete aantijgingen uiteenzet aan het adres van stichting Christenen voor Israël, dat donaties inzamelt voor (voornamelijk Joodse) mensen, waaronder een klein gedeelte voor mensen op de Westelijke Jordaanoever. Naast hem staat Sara van Oordt van die stichting, zuchtend de beschuldigingen te ontkennen:
In het clipje waarmee de ophef begon te rollen, zegt Tim over de donaties aan Christenen voor Israël dat daarmee ‘illegale nederzettingen worden gefinancierd’ en er ‘zouden zelfs wapens gekocht kunnen worden’.
Zouden, kunnen, worden.
Dat is puur suggestief, geen bewijs. Dat bewijs wordt dan ook niet geleverd.
Sara van Oordt, woordvoerster van de christenvereniging, staat er beteuterd bij. Ze is er in geluisd, luidt de gemene opiniedeler op X, waar Hofman het te verduren krijgt. Ze is schuldig, volgens Instagramvolgers van Tim, door wie het trailertje van BOOS met groot enthousiasme is onthaald. Zelfs het account van Oxfam Novib reageert onder de Insta-ankeiler van Tim verlekkerd op het aankomende zio-bashen.
Dinsdagmiddag dropte de hele uitzending, van meer dan een uur. Het heeft de zweem van onderzoeksjournalistiek, maar die is slechts dun verholen onder een activistisch, anti-Israëlisch laagje.
Helicopterblik: in de uitzending van BOOS zie je primair twee botsende, niet te verenigen wereldbeelden. Eentje waarin de Palestijnen per definitie onschuldig slachtoffer zijn van onderdrukking, kolonisatie, etnische zuivering of zelfs - sommigen denken het serieus - genocide, afgezet tegen het wereldbeeld van mensen die Israël een (Bijbels) bestaansrecht gunnen en zich scharen achter het recht op zelfstandigheid, veiligheid en zelfverdediging van dit Beloofde Land.
Bezet of betwist?
Het wereldbeeld van Tim dus, versus dat van de woordvoerster van de stichting van de familie Van Oordt. Die werft onder christenen (en andere steunbetuigers) voor diverse doelen, niet alleen op de West Bank maar ook elders in Israël. De geldstromen naar de Westoever zijn niet verboden: Nederland voert ‘een ontmoedigingsbeleid’ en noemt de donaties bij monde van een woordvoerder van minister Veldkamp ‘onwenselijk’.
Het stukje West Bank maakt de discussie extra troebel sinds tenminste 1967, toen de VN Resolutie 242 aan nam, waarover sindsdien wereldwijd getwist wordt.
De VN, het Internationaal Gerechtshof en talloze landen noemen het ‘bezet Palestijns gebied’, met ‘illegale nederzettingen’ van Joodse kolonisten. De Israëlische overheid noemt het ‘betwist gebied’, omdat er vóór 1967 geen erkende Palestijnse soevereiniteit was.
De Oslo Akkoorden van 1995 verdelen het gebied in drie zones: A (Palestijns bestuur, een vijfde), B (Palestijns bestuur met Israëlische veiligheidscontroles, ook een vijfde) en C: volledige Israëlische controle, over zestig procent ongeveer. Maar ook Zone C is officieel geen Israëlisch grondgebied, waardoor alle nederzettingen dus ‘illegaal’ genoemd worden door de VN, en door velen in hun kielzog. Een deel van de kolonisten (maar niet allemaal) gedraagt zich bovendien expansief, gewelddadig en weet zich doorgaans gedekt door het Israëlische leger.
Kortom: omstreden grond. Waarvan akte.
Geen smoking gun
Nu de BOOS-casus. Tim Hofman werkte in een pact met Investico/Groene Amsterdammer en het Nederlands Dagblad aan dit verhaal, dat mede door het Postcode Loterij Fonds werd betaald. Al mag je het van het ND geen ‘pact’ noemen. De grrristelijke bode is een opvallende titel in dit lijstje uiterst linkse mediamakers, en krijgt dan ook op X de meeste kritiek vanuit de eigen achterban.
Dat is niet raar, want het verhaal van het pers-pact hangt grotendeels op de uitingen en vermeende handelingen van Nati Rom, één toegewijde Joodse kolonist die in een door BOOS en Investico opgenomen undercovergesprek openlijk financiering voor wapens verwelkomt. Donaties werven doet hij in Nederland via zijn eigen stichting, Israel Heartland, met een lokale bestuurder in Reeuwijk.
Daarnaast heeft hij van oudsher banden met Christenen voor Israël, dat onder meer fundraisers voor hem organiseerde waarbij aanwezigen direct aan hem doneerden.
CvL doneerde na de terreur van 7 oktober eenmalig aan een noodfonds waaruit de stichting van Rom ook geld ontving, en heeft in een persverklaring al laten weten dat de onthullingen van de Groene InvestiBOOS hen hebben doen besluiten verdere betalingen op te schorten tot er duidelijk heid is.
‘De uitspraken die Investico heeft opgenomen met de medewerker van het project zullen door Christenen voor Israël grondig worden onderzocht. Als zij gegrond blijken, zullen wij maatregelen nemen. In afwachting daarvan worden geen donaties aan Or Ami overgemaakt’
— Persverklaring Christenen voor Israël
Nati Rom heeft in ieder geval een stevig telefoontje van Sara gehad, want vanuit Israël laat hij aan BOOS stellig weten dat Christenen voor Israël schone handen heeft:
Maar dat is het dan ook wel.
Rom zegt onhandige en onverstandige dingen op camera, namens en vanuit zijn eigen stichting Israel Heartland, waar Sara van Oordt van de andere stichting Christenen voor Israël vervolgens mee wordt geconfronteerd. In die confrontatie, een carnaval van ongemak waarin Sara niet wil meegaan in de frames die Tim neerlegt, en Tim weigert haar standpunt te accepteren, vallen dus de woorden over donaties die ‘zouden kunnen worden’ gebruikt om wapens te kopen.
In de hele uitzending is echter geen wapen te zien, te koop, verkocht of verhandeld. En dat maakt het lelijk: BOOS is van de publicaties uit het pact met stip degene met het grootste bereik. Dat zou enige zorgvuldigheid in de hand moeten werken. Maar de kijker krijgt een wereldbeeld voorgelegd (eenzijdig ondersteund door daarvoor opgetrommelde experts), en dat wereldbeeld wordt als een poeptaart in het gezicht van Sara van Oordt gedrukt. In milde overvalmodus, zonder bewijzen bij de claims, bij een stichting die op geen enkele manier juridisch laakbaar lijkt te zijn.
Als ze dat wel zijn, hebben BOOS, Investico en het Nederlands Dagblad het in ieder geval niet aangetoond. Niet in hun artikelen en niet in de video-reportage.
De rest is moraal
Blijft dus over: de moraal. Die Hofman - en zijn gelegenheids-sidekick Allart van der Woude - met kracht komt opdringen. Het mediapact tegen Christenen & kolonisten stuurde hun reportage vooraf ter kennisgeving onder meer alvast aan ANP, NOS, EO, en Al-Jazeera, om zo een maximale impact te maken.
Tim, met zijn BNNVARA-positie op een YouTube-kanaal met een miljoen subscribers, is daarmee zelf ‘de macht’ die hij zo graag zegt te pakken, en hij gebruikt hem voor vernedertelevee tegen een argeloze stichting.
Aan de auteurs van Investico kleeft ook een luchtje van subjectiviteit en selectieve feiten, want zij schreven in recente maanden meerdere anti-Israëlische verhalen, waaronder een artikel over hoe UNRWA al jarenlang ‘doelwit van een internationale laster- en nepnieuwscampagne’ zou zijn. Daarin wordt glashard genegeerd welke rapporten, bewijzen en reportages er bestaan over antisemitisch lesmateriaal, schoolkampen die drijven op Jodenhaat, de deelname van UNRWA-medewerkers aan 7 oktober of de Hamastunnels die onder VN-gebouwen zijn aangetroffen.
In plaats daarvan wordt in het witwas-stuk UN Watch van Hillel Neuer verdacht gemaakt als een ‘omstreden organisatie’. Ammehoela.


Maar goed, Tim is natuurlijk altijd fair & balanced, hij pakt iedereen aan en hij spaart niemand. Dus we kunnen vol smart wachten op een reportage waarin hij Sigrid Kaag bevraagt op de inkomsten, uitgaven en onofficiële bestedingen van UNRWA-fondsen. Die zijn beduidend groter en invloedrijker dan de (bedragje uit hun eigen onderzoek) ‘minstens 420.000 euro’ van tien Nederlandse stichtingen aan Israëlische kolonisten op de Westoever, uit een totaalbudget van 16 miljoen euro in 2023 bij vijftien stichtingen die donaties voor Israël ophalen.
In 2023 kreeg UNRWA alleen al van de Nederlandse staat ruim het dubbele, 38 miljoen euro, en dat ging volledig naar Gaza en de West Bank. In 2022 bedroeg hun totale budget 1,1 miljard dollar. Succes met graven in die tunnels, Tim. En mocht je nog wat gijzelaars tegenkomen - please bring them home?
Bovenstaand nog Sara van Oordt, die een dag voor publicatie van de Postcode Loterij Fonds Pact-productie bij de stijve maar kritisch interviewende refo-zender Family 7 zei dat ze ‘nog geen enkel bewijsmateriaal’ heeft gezien. En dat kwam dus in de uitzending van BOOS ook niet naar voren.
Tot zover dit judeo-christelijke perspectief op de ‘antizionistische’ reportage van de grootste Jezusfiguur van de NPO. We zijn onderhand op het punt gekomen dat belerend dramlinks argeloze atheïsten de kerk terug ín jaagt.
Tot slot verplicht ik mijzelf om te melden dat NN geen miljoen subs heeft, maar dat ook mijn bank donaties accepteert. Evenals nieuwe settlers die een paid subscription willen overwegen, om mijn vlaggetje in het digitale landschap te kunnen planten. Dank u.
Mooi stuk! Heb de video ook even gekeken en mij viel ook op dat ze heel specifiek waren en vooral heel veel dingen vergaten bij het "geschiedenis lesje", Waarbij Boos totaal vergeet dat de verdeling van de gebieden kwam omdat israel keihard aangevallen werd door de buurlanden/palesteinen en deze aanvallen iedere keer gelukkig kon afslaan.
Mooi artikel. Wat mij betreft mogen keurige meisjes als Sarah van Oordt wel wat vaker tegen figuren als Hofman zeggen:" Loop maar naar je moer. Je zendt maar uit wat je wilt. Wij zien het met belangstelling tegemoet." Ik voel ook niet de behoefte om hier te verklaren dat die paar duizend kolonisten niet altijd van die frisse jongens zijn. Ik ken een paar miljoen moslims die een nog penetrantere geur verspreiden.