Peter is weer beter maar heeft nog wel de najaars-meh, en Pieter Omtzigt is weer terug op z’n post maar lijkt verre van hersteld. Bart beschouwt het politieke jaar sinds de verkiezingen en ook dat stemt somber. Het is weer een vrolijke show!
Eigenlijk is dit aflevering zestien-en-een-half want vorige week moest ik zonodig in m’n eentje iets over het glorieuze vertrek van Rosanne Hertzberger zeggen. Peter vindt dat ik onderhand mijn wrok jegens het voormalige Kamerlid wel eens mag laten vallen, hetgeen een goeie trigger was om het hele ‘zou u haar doen’-debacle nog eens op te rakelen.
Via Hertzberger kom je vanzelf op NSC en daarmee op dit kabinet (dat het niet is), op de vermoedelijk te snelle terugkeer van de nog altijd in ongezonde balans bestaande Pieter Omtzigt, scrollen we langs de boze tweets van eenmansleger Wilders, wandelen we langs de Turkse belwinkel die het machtsfetisjisme van de VVD moet witwassen (beter bekend als Dilan Yesilgoz), en via die glijdende schaal van bestuurlijke onmacht komen we natuurlijk als vanzelf uit bij Femke Halsema.
Nu de burgemeester van Amsterdam niet meer in staat is, of niet langer bereid is, om Joodse en pro-Israëlische publieke uitingen onder het door haarzelf heilig verklaarde demonstratierecht te beschermen tegen Ubermensen & Scooter Staffel, werpt dat de indringende vraag op wie er dan nog wel veilig is onder deze willekeur van de zwaardmacht in een voormalige rechtsstaat. Kortom. Herfstige sferen troef deze week!
Luisteropties: op desktop te vinden in de rechter sidebar —>
Op mobiel onder de ‘more options’ knop onder de videoplayer.
Abonneren op de feed in Spotify, Apple Podcasts, YouTube Podcasts, YouTube Music zorgt dat nieuwe afleveringen automatisch worden toegevoegd. Notificaties aanzetten laat je weten dat ze beschikbaar zijn. Ook nog mogelijk: Pocket Casts, Overcast of een aloude RSS-feed.
Doneren aan deze podcast kan via deze link <3
Share this post