Bedankt voor alles, Rosanne Hertzberger

Van Rossem tikt tegen zijn kurken hoedje

NSC-Kamerlid Rosanne Hertzberger is gestopt met NSC-Kamerlid zijn. De aanleiding ligt in het kielzog van het vertrek van staatssecretaris Nora Achahbar, die de ‘polariserende omgangsvormen’ in het kabinet hekelde. ‘Er zijn volstrekt ongepaste uitspraken gedaan, zowel voor als achter de schermen van deze regering’, beweert ook Hertzberger. Oftewel: ze wil dit kabinet niet meer doen.

Ze zegt haar lidmaatschap van Nieuw Sociaal Contract op, geeft haar zetel terug aan de partij en vertrekt met wat gemeenplaatsen over de schending van ‘basale normen van fatsoen, beschaving, omgangsvormen en hoe je spreekt over collega’s’.

Via deze weg wil ik mevrouw Hertzberger graag ruimhartig bedanken, en vriendelijk lachend uitzwaaien op haar weg naar de uitgang.

De GeenStijl-lezers alhier zullen zich Hertzberger ongetwijfeld nog herinneren van het advertentieboycot dat zij in 2017 optuigde tegen het roze weblog en de videotak Dumpert, onder meer omdat ze aanstoot nam aan het succesformat Dumpertreeten (bestaat nog steeds), waarbij virale internetvideo’s gewaardeerd worden met een rating in de vorm van blote billetjes. Hertzberger had bovendien net een boekje geschreven, waar ze media-aandacht voor zocht - opportunisme deed de rest.

Via paginagrote advertenties in NRC (waar ze columniste was) en de Volkskrant riep de gewezen politica adverteerders op om te vertrekken, vanwege het vermeende seksisme van Dumpert en GeenStijl. Een fatsoensvirus slaat snel over en velen in media, cultuur en aanverwante sectoren wilden best wat oud zeer-appeltjes schillen met GS. Bovendien had het weblog niet lang daarvoor ruim 4 miljoen mensen naar de stembus gekregen in het eerste door burgers afgedwongen raadgevende referendum van Nederland, dat door het establishment als een enorme belediging en zelfs bedreiging werd ervaren. GS moest een toontje lager gaan zingen, en misschien wel een kopje kleiner gemaakt worden.

Het werd derhalve in het voorjaar van 2017 een wekenlange hetze die, uiteraard, de inkomsten van GS schaadde - maar de veel te populaire website niet wist te breken.

Het leidde er óók toe dat Mediahuis, de nieuwe eigenaar van enig GS-aandeelhouder TMG, GeenStijl in de ramsj wilde doen. Dat leidde tot een redactionele buy-out en een wild avontuur naar onafhankelijkheid, dat ik van 2018 tot mijn vertrek geleid heb als mede-eigenaar. GS staat stevig op eigen benen maar mijn roze koek was meer dan op, en ik vertrok definitief naar Portugal om als freelancer op deze digitale vrijplaats de zelfgekozen premier van mijn eigen polemische parlementje te worden.

Je kunt dus een retorische zaak bouwen rond het feit dat er van het nogal lichtgeraakte gemoed van mevrouw Hertzberger een directe lijn te trekken is naar het thans grote levensgeluk van mijn twee honden, die iedere ochtend op de Portugese stranden van de Atlantische Oceaan en in de zoutpannen van de Ria Formosa worden uitgelaten.

Daarvoor zal ik haar altijd erkentelijk zijn, want haar advertentieboycot was de eerste dominosteen in de kettingreactie die hiertoe heeft geleid.

Dat mevrouw Hertzberger zelf een carrièrekeus maakte om de politiek in te gaan voor Nieuw Sociaal Contract en via plek 17 op de lijst in de Tweede Kamer kwam voor een partij die zich vervolgens ketende aan een samenwerking met de PVV, waarbij ze in haar eerste debat ook nog eens iets te overmoedig nat ging op gratis bier-retoriek, leidde al tot enig besmuikt gegrinnik alhier in de Algarve.

Zelfs deze uittocht van Hertzberger, die wel verwijten neerlegt maar geen bewijzen levert, is egocentrisch. Ze wilde domweg nooit in deze coalitie. In august schreef ze op haar LinkedIn al over ..."Onze samenwerking met de PVV, waar ik groot ongemak bij voel en daarin ben ik niet alleen..." Dit was haar gratuite exit-kans, op de slippen van (or dare I say: over de rug van) Nora Achahbar.

Dat ze binnen een jaar na de verkiezingen struikelt over haar eigen fatsoensgrenzen en zich een weg naar buiten baant uit de coalitie en het parlement, is een smakelijke kers op de taart en een mooie moraal voor dit verhaal. Want zo zie je maar: opportunisme trekt niet altijd aan het langste eind.

Rosanne, zeer bedankt voor je onbedoelde gunstige en goede invloed op de koers van zowel mijn professionele als persoonlijke leven, als ook dat van mijn honden. Ik wens je het allerbeste, krabbel snel weer op (NRC wil je heus wel weer een column aanbieden), en maak er wat moois van.

Voor nu: hartelijke groetjes en Vijf Reeten van je oude vriend, Van Rossem!

Naschrift: Op deze plek heb ik geen adverteerders, wat me beschermt tegen vuige boycots van de vrije meningsuiting. Ik ben wel afhankelijk van individuele lezers die mijn werk, mijn website en mijn polemische stemmingen willen ondersteunen. Dat kan met een doorlopend betaald lidmaatschap of met een losse donatie, of schrijf je gratis in en stuur mijn Nieuwsbrieven door aan vrienden, collega’s en bekenden. Dank voor uw aandacht en ook vijf reeten voor u!

Ohja, en dit stond alhier al te lezen op 30 september 2023:

Waarom ik Nieuw Sociaal Contract niet zal doen op 22 november

"Iedere nieuwe partij kampt met de kans op krampen van interne groeipijnen, bij de Lijst Omtzigt ben ik niet de enige die onmiddellijk naar nummer 17 wijst en zegt: daar zit de Judas."

Dit is een Substukkie. Beheer uw notificaties voor het ontvangen van mijn Nieuwsbrieven hierrr