VrijNNiBo met Lenny Kuhr, Wierd Duk en Rob Oudkerk

Op bezoek bij rechtse oom en joodse tante

Kijk mij nou. Geflankeerd tussen m’n boze ome Wierd en m’n joodse tante Lenny. Tijdens een week in & om Nederland mocht ik donderdag een rondje langs zeer diverse mediavelden.

De dag begon vroeg in een bedrijfspand bij Amsterdam Amstel, waar ik in gesprek c.q. discussie ging met erkende linksmens Johan Fretz. Die is voor BNNVARA een vervolg aan het maken op zijn serie What’s Left, over de puinhopen op links (zijn woorden, niet de mijne). De nieuwe serie heet What’s Right en gaat in op de opkomst van (en gevolgen voor) de nieuwe rechtse electorale rugwind.

Het werd een geanimeerd, soms fel maar altijd beschaafd gesprek en ik ben benieuwd naar de uiteindelijke uitzending, waarin ik als een soort rechtsbuiten ben opgenomen (ik weet niet of het de bedoeling is dat ik al namen van andere deelnemers noem, dus ik hou het even op: die zijn sowieso significant linkser dan ik).

Daarna meteen door naar de Basisweg, voor Het Land van Wierd Duk. Ik nodig mezelf daar altijd uit als ik in Nederland ben, en Wierd stemt dan gelukkig steeds toe. Ditmaal werd het een bijzondere, want de hoofdgast was Lenny Kuhr. Die kan niet alleen prachtig zingen, het is ook een bijzonder aimabele mevrouw (en een lezer van NN!). Ik had wel een binnenpretje bij de gedachte dat ik als schrijver bij GS niet snel had kunnen voorspellen dat ik op een donderdagmiddag in 2025 met de winnares van het Songfestival 1969 een podcast over beschaving zou opnemen bij de Telegraaf. Maar hier zijn we, en daar staat ie.

Als sluitstuk van het mediacircus mocht ik aan de desk in Nieuws van de Dag op SBS6, over de retoriek van de Europese Commissie tegen X en Meta. De aantijgingen van (rechtse) beïnvloeding zetten mijns inziens de deur open voor overheidscensuur. Immers: toen Mark Zuckerberg en Jack Dorsey (de vorige eigenaar van Twitter) in opdracht van de Amerikaanse overheid content verwijderden en gebruikers schorsten, gaf Brussel geen krimp. Maar nu de ‘verkeerde’ president in het Witte Huis zit en zowel Elon Musk als Zuckerberg zich gecommitteerd hebben aan zowel meer uitingsvrijheid op hun platforms, als aan de regering van Donald Trump, is de EU plotseling naarstig op zoek naar argumenten om sociale media in te perken.

Clipje van mijn - hopelijk coherente - verhaal: hier te zien. Maar meer nog zou ik de bijdrage van Rob Oudkerk willen aanbevelen - dat fragment is hier te zien. Kerncitaat hieronder, via Dick Kraaij op X.

Tot besluit wens ik u een prettig weekend, ikzelf zit een paar dagen in de Ardennen voor een jaarlijks weekend met twintig vrienden van vroeger (met sommigen gaat het zelfs terug tot de basisschool). Woensdag ben ik terug en nemen Maaike en ik een nieuwe Nijman & Charante op. Tot dan, en proost.