Wachten op mensen uit de hel
Handelen uit stille hoop en bijtende vrees
Het is een zondag des doods vandaag. Gaat de gijzelaarsdeal wel in, of niet, waar blijven de namen, welke sadistische spelletjes speelt het Hamastuig nu weer, leeft dat baby’tje Kfir nog en zo ja, in welke toestand verkeert het menneke dat gisteren twee jaar oud werd?
Tussen alle ruis stokte de adem pas echt bij de doodse stilte van een videootje van de IDF. In een geluidloos filmpje zijn militairen te zien die een loods inrichten voor de opvang van terugkerende gijzelaars. Er staan caravans, gewoon van die dingen die toeristen door heel Europa sleuren in de zomer. Bankstellen, planten, terrassetjes. Er staan zelfs houten tuinscheidingen.
Het onthaal wordt met zorg voorbereid. Militairen sorteren verzorgingsproducten. Verschillende soorten shampoo en zeep, deodorant. Flesjes water en tissues. Kleding en handdoeken. Scheerspullen. Precisie. Details. Verwachting. De intense spanning en anticipatie onder de stilte van deze beelden is voelbaar. De Israëli’s bouwen een decor voor hun hoop.
De deal zou om 08u30 van kracht worden. Hamas brak die afspraak een minuut later door geen namen van vrij te laten gijzelaars bekend te maken. De valse start van de deal knaagt aan het toch al broze vertrouwen. Drie fases, het slechts druppelsgewijs vrijlaten van mensen, vrouwen en ouderen eerst - volgens een selectie die de Palestijnen verder zelf maken en die daarom meer naar sadisme zal smaken dan op willekeur is gebaseerd.
De eerste namen zijn inmiddels alsnog vrijgegeven door de terroristen: Romi Gonen, Emily Damari en Doron Steinbrecher. Twee van hen ontvoerd uit hun eigen huis, Romi Gonen vanaf het Nova Festival. Emily Damari heeft naast de Israëlische nationaliteit ook een Brits paspoort.
Hun foto’s tonen vrolijke, blozende, echte mensen. Welke geestelijke wrakken worden vandaag uitgebraakt uit de krochten van de hel van Hamas?
In ruil daarvoor: de vrijlating van criminelen, terroristen, moordenaars. Jodenhaters. Veel Israëli’s moeten zowel hun trots inslikken, als hun verdriet.
Eve Barlow verbijt zich over de vraag waarom Israël opnieuw zo veel monsters vrijlaat. Hillel Fuld beschrijft hoe zijn hart versplinterde toen hij de naam van de moordenaar van zijn broer Ari op de lijst vrij te laten gevangenen zag staan. En in een andere tweet:
‘It’s a weird thing. You know what you’re supposed to feel when you lose a loved one. But no one teaches you how to feel when the person who murdered your loved one is set free.’
In Gaza wordt het staakt-het-vuren als een overwinning gevierd. Bij de NOS, en in veel media de afgelopen dagen: een focus op humanitaire hulp voor onmensen die zich hoe dan ook voeden op hun eigen haat, en foto’s van feestende Gazanen. In Israël vechten vrees en spanning om voorrang met ergernis, woede en verdriet.
In stilte zijn de caravans klaargezet, is opvang voorbereid en liggen persoonlijke verzorgingsproducten gereed. Basale benodigdheden voor een beetje beschaving, handelingen van hoop, voor het onthaal van mensen die terugkeren uit de hel.
Dit is een Substukkie: kortere artikelen, dichter op het nieuws. Beheer uw notificaties voor het ontvangen van mijn Nieuwsbrieven in uw account.
UPDATE 19u30: Doron Steinbrecher met haar moeder, in veiligheid in de militaire loods. Alle drie de vrouwen zijn terug, terwijl Hamas tot het laatste moment een intimiderende aanwezigheid liet zien en kinderen op straat in Gaza de dood van Joden staan te bezingen. Gaza is een rattennest.
Vía Keren Hirsch op X:
“Daarnaast wil ik toch iets meegeven waar veel Nederlanders geen weet van hebben.
Dit bestand heeft ook als gevolg dat er de komende 42 dagen
grote misdadigers vrijkomen. Palestijnen die grote moordaanslagen op hun geweten hebben.
Hier enkele voorbeelden:
•
Ahmed Barghouti - zit een straf uit van 13 keer levenslang voor het vermoorden van 12 Israëli's bij en reeks
zelfmoordaanslagen tijdens de Tweede Intifada.
•
Majdi Za'tari - veroordeeld tot 23 keer levenslang voor het leiden van en zelfmoordaanslag op een bus in
Jeruzalem waarbij 23 mensen werden vermoord.
•
Wael Kasem en Wissam Abbasi - verantwoordelijk voor en reeks dodelijke terroristische aanslagen waarbij 35
Israëli's om het leven kwamen.
Thabet Mardawi - verantwoordelijk voor de dood van 21 Israëli's tijdens de Tweede Intifada.
Deze 5 moordenaars hebben 91 doden op hun geweten. 91 families die meten accepteren dat deze moordenaars van
hun geliefde weer vrijkomen.
Dat doet veel met mensen en de samenleving. De grootste misdadigers komen vrij in ruil voor onschuldigen.....”
Toen ik je stuk las en de video zag brak ik in tranen uit. Het is verschrikkelijk wat er gebeurt. Het liefst zou ik willen dat Israel Gaza compleet platwalst. Het is nu 13.45 uur in Fuerteventura. Over een kwartier wanneer het in Israel 16.00 uur is worden er dus 3 meisjes vrijgelaten. DRIE! Waarom niet allemaal?