Als geboren en getogen Rotterdammer zie ik dat veel problemen in de stad te maken hebben met gebrekkige integratie van tweede, derde, vierde generatie allochtonen: kansarme jongeren, weinig vrijheid voor vrouwen, geen Nederlands spreken, terugtrekken in eigen groep, etc. Uiteraard geldt dit niet voor iedereen. Meestal gaat het goed gelukkig, maar ik denk wel dat ook als de immigratie naar nul zou gaan, we nog wat problemen hebben…
Een mooie, grondige analyse (vroeger had je 't over een essay). Dit is en wordt het (voortgezette) decennium van Het Grote Vastlopen. Met als geeuwverwekkende dooddoener: ,,Maar we hebben het wel over gewone Nederlanders hoor!''.
Je kan het ook gewoon de derde demografische transitie noemen. De eerste was rond 1870, de tweede rond 1960. Dan is de derde aan de gang sinds de eeuwwisseling.
Dezelfde mensen die de mond vol hebben over racisme beweren ook dat Joe Biden een lucide denker is. Zoals hun beweringen over een drinkwatertekort, droogte, opwarming/afkoeling, kittencrisis, spinaziecrisis, ga zo maar door. De negentiende-eeuwse literatuur staat vol met dit soort hypocriete bemoeials (Stefanie de Laders, Adolfine van Saetzema, Ina d'Herbourg). Gerda's toen ze nog geen Gerda heetten. Ontlezing maakt meer kapot dan u lief is.
De migratiepolitiek is een aaneenschakeling van wensdenken, naastenliefde, blanke vrouwen, en leugens. Vrijwel niets dat ons wordt voorgespiegeld over het positieve van migratie klopt. Voor vreemdelingen is ons systeem vrijwel een loterij zonder nieten. Gooi je paspoort weg, lieg over je afkomst en het systeem neemt je serieus. Door mensen geleid door naastenliefde voor de vreemdeling is een systeem opgesteld dat niet functioneert en niet kan functioneren, diezelfde mensen weigeren discussie. Het probleem is mensen te overtuigen die eerder in een leugen hebben geloofd, je gaat liever dood dan dat je toegeeft dat je het bij het verkeerde eind had. Zie daar dat alleen een moker de inertie kan doorbreken zo goed als we een Fortuyn nodig hadden de koers te veranderen (wat dus niet is gebeurd). Faber krijgt het nog zwaar met de deugende en bijna hysterische vrouwen in de Tweede Kamer. Goed stuk weer van Bart.
Oh ja, ik vergat nog: In de samenwerking van landen gaan we ervan uit dat landen hun onderdanen terugnemen. Maar veel landen doen dat niet, waardoor het systeem niet kan functioneren. Dat betekent dat je het systeem moet herzien en bijvoorbeeld mensen uit landen die eigen onderdanen niet terug nemen anders moet behandelen, bijvoorbeeld in detentie zetten opdat ze vrijwillig terugkeren. Zoals het nu gaat hebben onderdanen een voordeel als hun land zich niet aan de regels houdt. Misschien moet je die mensen in een landingsvaartuig zetten en in het donker op eigen strand afzetten, mag misschien niet, maar je mag ook niet je eigen onderdanen weigeren.
"Het probleem is mensen te overtuigen die eerder in een leugen hebben geloofd, je gaat liever dood dan dat je toegeeft dat je het bij het verkeerde eind had."
Dit is een onderschat maar wel ontiegelijk groot probleem, dat heel veel kansen op beter beleid blokkeert.
Blanke vrouwen? Ik ken net zo veel bekende blanke vrouwen die voor het huidige systeem zijn, als die ertegen ageren. Als er al een gemene deler is onder mensen die de huidige problemen bagataliseren dan is het lafheid en angst om voor racist uitgemaakt te worden. Idioten als Ines Kostic (geen blanke vrouw), blijf je altijd houden. Het zijn de lafaards die ervoor zorgen dat ze veel te serieus worden genomen.
Ik ben het helemaal eens dat lafheid een van de grootste problemen is. Ik weet dat mijn stelling over vrouwen uitdagend is omdat het aan een onderwerp (verschillen man-vrouw) raakt dat half taboe is. Om dat een beetje te doorbreken maak ik mijn opmerking, in de hoop dat anderen het ook gaan zien. Je ziet toch dat vrouwen in vrije keuze andere beroepen uitoefenen dan mannen. Je ziet toch bij bepaalde demonstraties dat er veel vrouwen deelnemen. Je ziet toch in de politiek die half hysterische vrouwen zoals Kati Piri, behalve bij moslimmannen zie je dat niet bij mannen. Nee zeggen is mannelijk, lafheid is niet-mannelijk, maar onze samenleving is aan het feminiseren, dat wil zeggen het conflict uit de weg gaan. Je ziet dat toch bij al die vrouwelijke bestuurders, wie zegt er gewoon nee, dat doen we niet. Bij vrouwen draait alles om vriendelijk zijn voor elkaar en geen eisen stellen. Dit is mijn grote lijn, er zijn uitzonderingen.
Een discussie kan alleen gevoerd worden als beide partijen bereid zijn naar elkaar te luisteren.
Met de links deugende medemens een discussie aangaan, is haast onmogelijk geworden, hun wereldbeeld staat op instorten, dus verzandt een discussie al snel in schelden dreigen en soms fysiek geweld.
Oef - we worden op KetiKoti - je mag dat trouwens niet meer zeggen, het gaat om een door comitees en overheid gereguleerde herdenking van de vrijmaking van de slavernij voor Het Gehele Koninkrijk en Suriname, mits dat land akkoord gaat - natuurlijk tot kotsens toe getracteerd op herdenkingen, opvattingen, academici, publieke omroepici (inclusief de speelfilm Twelve years a slave) en nog zowat.
De voormalige Sovjet-Unie is er niks bij! En Nederland zit in teveel gevallen instemmend te blaten. ,,Die mensen...dat kon natuurlijk ook niet''. Bart-Jan Spruyt schreef het afgelopen weekend (samengevat) mooi op Wynia's Week: excuses van mensen, die nergens schuld aan zijn jegens mensen, die nergens onder lijden.
Als geboren en getogen Rotterdammer zie ik dat veel problemen in de stad te maken hebben met gebrekkige integratie van tweede, derde, vierde generatie allochtonen: kansarme jongeren, weinig vrijheid voor vrouwen, geen Nederlands spreken, terugtrekken in eigen groep, etc. Uiteraard geldt dit niet voor iedereen. Meestal gaat het goed gelukkig, maar ik denk wel dat ook als de immigratie naar nul zou gaan, we nog wat problemen hebben…
Een mooie, grondige analyse (vroeger had je 't over een essay). Dit is en wordt het (voortgezette) decennium van Het Grote Vastlopen. Met als geeuwverwekkende dooddoener: ,,Maar we hebben het wel over gewone Nederlanders hoor!''.
Je kan het ook gewoon de derde demografische transitie noemen. De eerste was rond 1870, de tweede rond 1960. Dan is de derde aan de gang sinds de eeuwwisseling.
Dezelfde mensen die de mond vol hebben over racisme beweren ook dat Joe Biden een lucide denker is. Zoals hun beweringen over een drinkwatertekort, droogte, opwarming/afkoeling, kittencrisis, spinaziecrisis, ga zo maar door. De negentiende-eeuwse literatuur staat vol met dit soort hypocriete bemoeials (Stefanie de Laders, Adolfine van Saetzema, Ina d'Herbourg). Gerda's toen ze nog geen Gerda heetten. Ontlezing maakt meer kapot dan u lief is.
De migratiepolitiek is een aaneenschakeling van wensdenken, naastenliefde, blanke vrouwen, en leugens. Vrijwel niets dat ons wordt voorgespiegeld over het positieve van migratie klopt. Voor vreemdelingen is ons systeem vrijwel een loterij zonder nieten. Gooi je paspoort weg, lieg over je afkomst en het systeem neemt je serieus. Door mensen geleid door naastenliefde voor de vreemdeling is een systeem opgesteld dat niet functioneert en niet kan functioneren, diezelfde mensen weigeren discussie. Het probleem is mensen te overtuigen die eerder in een leugen hebben geloofd, je gaat liever dood dan dat je toegeeft dat je het bij het verkeerde eind had. Zie daar dat alleen een moker de inertie kan doorbreken zo goed als we een Fortuyn nodig hadden de koers te veranderen (wat dus niet is gebeurd). Faber krijgt het nog zwaar met de deugende en bijna hysterische vrouwen in de Tweede Kamer. Goed stuk weer van Bart.
Oh ja, ik vergat nog: In de samenwerking van landen gaan we ervan uit dat landen hun onderdanen terugnemen. Maar veel landen doen dat niet, waardoor het systeem niet kan functioneren. Dat betekent dat je het systeem moet herzien en bijvoorbeeld mensen uit landen die eigen onderdanen niet terug nemen anders moet behandelen, bijvoorbeeld in detentie zetten opdat ze vrijwillig terugkeren. Zoals het nu gaat hebben onderdanen een voordeel als hun land zich niet aan de regels houdt. Misschien moet je die mensen in een landingsvaartuig zetten en in het donker op eigen strand afzetten, mag misschien niet, maar je mag ook niet je eigen onderdanen weigeren.
"Het probleem is mensen te overtuigen die eerder in een leugen hebben geloofd, je gaat liever dood dan dat je toegeeft dat je het bij het verkeerde eind had."
Dit is een onderschat maar wel ontiegelijk groot probleem, dat heel veel kansen op beter beleid blokkeert.
Blanke vrouwen? Ik ken net zo veel bekende blanke vrouwen die voor het huidige systeem zijn, als die ertegen ageren. Als er al een gemene deler is onder mensen die de huidige problemen bagataliseren dan is het lafheid en angst om voor racist uitgemaakt te worden. Idioten als Ines Kostic (geen blanke vrouw), blijf je altijd houden. Het zijn de lafaards die ervoor zorgen dat ze veel te serieus worden genomen.
Ik ben het helemaal eens dat lafheid een van de grootste problemen is. Ik weet dat mijn stelling over vrouwen uitdagend is omdat het aan een onderwerp (verschillen man-vrouw) raakt dat half taboe is. Om dat een beetje te doorbreken maak ik mijn opmerking, in de hoop dat anderen het ook gaan zien. Je ziet toch dat vrouwen in vrije keuze andere beroepen uitoefenen dan mannen. Je ziet toch bij bepaalde demonstraties dat er veel vrouwen deelnemen. Je ziet toch in de politiek die half hysterische vrouwen zoals Kati Piri, behalve bij moslimmannen zie je dat niet bij mannen. Nee zeggen is mannelijk, lafheid is niet-mannelijk, maar onze samenleving is aan het feminiseren, dat wil zeggen het conflict uit de weg gaan. Je ziet dat toch bij al die vrouwelijke bestuurders, wie zegt er gewoon nee, dat doen we niet. Bij vrouwen draait alles om vriendelijk zijn voor elkaar en geen eisen stellen. Dit is mijn grote lijn, er zijn uitzonderingen.
Prachtig stuk weer Bas, kanttekening van mij,
Een discussie kan alleen gevoerd worden als beide partijen bereid zijn naar elkaar te luisteren.
Met de links deugende medemens een discussie aangaan, is haast onmogelijk geworden, hun wereldbeeld staat op instorten, dus verzandt een discussie al snel in schelden dreigen en soms fysiek geweld.
Oef - we worden op KetiKoti - je mag dat trouwens niet meer zeggen, het gaat om een door comitees en overheid gereguleerde herdenking van de vrijmaking van de slavernij voor Het Gehele Koninkrijk en Suriname, mits dat land akkoord gaat - natuurlijk tot kotsens toe getracteerd op herdenkingen, opvattingen, academici, publieke omroepici (inclusief de speelfilm Twelve years a slave) en nog zowat.
De voormalige Sovjet-Unie is er niks bij! En Nederland zit in teveel gevallen instemmend te blaten. ,,Die mensen...dat kon natuurlijk ook niet''. Bart-Jan Spruyt schreef het afgelopen weekend (samengevat) mooi op Wynia's Week: excuses van mensen, die nergens schuld aan zijn jegens mensen, die nergens onder lijden.