Ik word somber van die EU. Het lijkt een rupsje nooit genoeg. Niet alleen ten aanzien van wat de EC tot haar taken rekent want dat breidt zich gestaag uit, maar ook ten aanzien van de hoeveelheid geld. En als er geld nodig is dan is dat altijd 800 miljard. Voor minder gaat de zon blijkbaar niet op. Als ik daarbij bedenk dat kiezers aan de rechterzijde binnen de EU actief worden uitgesloten, zowel in de EC als in het EP, dan word ik zo langzamerhand fan van de nexit. Helaas is de overgrote meerderheid van ons parlement weinig kritisch richting EU.
Het is nog een laag verf smeren op de ruine. Maar het blijft een bouwval. Dat particulieren alleen maar sparen is prima. Banken kunnen dat geld uitlenen aan bedrijven. Of wil de ECB nu toegeven dat spaargeld helemaal niet belangrijk is omdat alle krediet fiat-geld is dat de banken zelf creëren? Met andere woorden: geld is schuld.
Woekerpolis-affaires, Legio Lease, Lenen bij Leen zijn allemaal voorbeelden uit het verleden waarbij particulieren gouden bergen werden voorgespiegeld en die in tranen eindigden. Niet alleen in Nederland, want het Verenigd Koninkrijk ging ons hierin voor. Toen daar reeds schadeclaims werden ingediend, werden deze producten geïntroduceerd op de Nederlandse markt. Dat geeft te denken over de alertheid van de toezichthouders. Maar er is ook nog een ouder voorbeeld. De Amerikaanse regering verkocht tijdens WWI 'war bonds' waardoor de particulieren toetraden tot de beurzen. Particulieren gingen mee in de opzwepende verhalen van de jaren twintig om vervolgens in oktober 1929 erachter te komen dat het een zandkasteel was. Wall Street's trottoir lag vol met uiteengespatte speculanten. Banken gingen failliet en de Grote Depressie was geboren.
Een daadwerkelijk verstandige centrale bankier laat het spel aan de beurs over aan professionele partijen en voorkomt dat particulieren direct het slachtoffer kunnen worden in deze haaienvijver. Dit doodgeboren kind is typerend voor een rijk in verval, voor een groep nitwits die van gekkigheid niet meer weten hoe ze hun leugens aan de man kunnen brengen en die als soort gek geworden dictator in een bunker dan maar besluiten dat alles en iedereen kapot moet.
Ik word somber van die EU. Het lijkt een rupsje nooit genoeg. Niet alleen ten aanzien van wat de EC tot haar taken rekent want dat breidt zich gestaag uit, maar ook ten aanzien van de hoeveelheid geld. En als er geld nodig is dan is dat altijd 800 miljard. Voor minder gaat de zon blijkbaar niet op. Als ik daarbij bedenk dat kiezers aan de rechterzijde binnen de EU actief worden uitgesloten, zowel in de EC als in het EP, dan word ik zo langzamerhand fan van de nexit. Helaas is de overgrote meerderheid van ons parlement weinig kritisch richting EU.
Het is nog een laag verf smeren op de ruine. Maar het blijft een bouwval. Dat particulieren alleen maar sparen is prima. Banken kunnen dat geld uitlenen aan bedrijven. Of wil de ECB nu toegeven dat spaargeld helemaal niet belangrijk is omdat alle krediet fiat-geld is dat de banken zelf creëren? Met andere woorden: geld is schuld.
Woekerpolis-affaires, Legio Lease, Lenen bij Leen zijn allemaal voorbeelden uit het verleden waarbij particulieren gouden bergen werden voorgespiegeld en die in tranen eindigden. Niet alleen in Nederland, want het Verenigd Koninkrijk ging ons hierin voor. Toen daar reeds schadeclaims werden ingediend, werden deze producten geïntroduceerd op de Nederlandse markt. Dat geeft te denken over de alertheid van de toezichthouders. Maar er is ook nog een ouder voorbeeld. De Amerikaanse regering verkocht tijdens WWI 'war bonds' waardoor de particulieren toetraden tot de beurzen. Particulieren gingen mee in de opzwepende verhalen van de jaren twintig om vervolgens in oktober 1929 erachter te komen dat het een zandkasteel was. Wall Street's trottoir lag vol met uiteengespatte speculanten. Banken gingen failliet en de Grote Depressie was geboren.
Een daadwerkelijk verstandige centrale bankier laat het spel aan de beurs over aan professionele partijen en voorkomt dat particulieren direct het slachtoffer kunnen worden in deze haaienvijver. Dit doodgeboren kind is typerend voor een rijk in verval, voor een groep nitwits die van gekkigheid niet meer weten hoe ze hun leugens aan de man kunnen brengen en die als soort gek geworden dictator in een bunker dan maar besluiten dat alles en iedereen kapot moet.
Glashelde verhaal. En goed geschreven! Europa ,,verdient'' ons wantrouwen.